Stilaan is Maria me lief geworden. Ik bid tot haar, ik bid met haar, ik zing voor haar.
Ze is een heerlijke vrouw. Hoe komt ze anders aan zulke Zoon?
Maar ik weiger te geloven dat alles in haar leven vanzelf ging.
Dat alles van een leien dakje liep. Zo’n Maria boeit me niet eens.
Ik hou van een Maria zoals ze vanuit de bijbel tot mij komt:
een Maria die een geloofsweg gegaan is.
Ik hou van een Maria die Gods lof zong,
ook al wist ze niet wat de dag van morgen zou brengen.
Ik hou van een Maria die krediet gaf aan haar Zoon,
ook al lag ze ’s nachts wakker van zorgen.
Ik hou van een Maria die haar Zoon zo heeft losgelaten
dat Hij er van Godswege kon zijn voor alle mensen.
Ik hou van een Maria die haar Zoon zo liefhad (haar enige Zoon, want zo is er maar één)
dat ze uiteindelijk stond waar ik nooit hoop te staan, onder het kruis.
Is het niet wat elke moeder doet?
Die kinderen van ons, ze gaan hun eigen weg maar in de nood gaat moeder hen opzoeken
en houdt de wacht. Desnoods tot onder het kruis.
Goed dat we een moeder hebben van wie we veel kunnen leren: Maria.
Wij wensen u een zalige Hoogdag van Maria.
( bron: uit Dominicanen site – foto pixabay)