Velen hebben het reeds gehoord. Voor zij die het moeilijke nieuws nog niet hoorden, hier een kort bericht van Thea:
Graag wil ik jullie op de hoogte brengen van mijn beslissing om vanaf 1 oktober te stoppen als parochieassistente. Ik begin hiermee een sabbatperiode om terug op krachten te komen en na te denken over welke richting mijn professionele leven verder zal uitgaan.
Inderdaad Thea nam het besluit te stoppen als parochieassistente. Wij blijven wat verweesd achter.
Thea kon je op verschillende momenten tegenkomen. Voor nieuwe ideeën stond Thea open; iets nieuws vond ze altijd de moeite waard. Als jongste van de teamleden zocht ze vaak om in de bestaande groepen ideeën binnen te brengen of mee te zoeken en om nabij te zijn. Thea zocht stilletjes naar wat jongeren dichter bij geloof kon brengen of naar nieuwe vormen om hen voor de kerk warm te maken. Ze ging graag mee op uitstap met de misdienaars en ze deed activiteiten voor hen. “Hoe de vormelingen iets meer laten ervaren dan louter kennis” was haar laatste idee. En daar zijn we dit catechesejaar mee aan de slag gegaan.
Thea hield – hoe moeilijk ook om zeggen – ervan om voor te gaan in uitvaarten. Het vroeg veel werk maar ze stond er.
De grootste kracht is haar luisteren. Dat hebben verschillende mensen mogen ontdekken. In de pen kruipen deed Thea ook wel, kort maar krachtig.
Het komt allemaal wel plots binnen. We zullen de leegte straks wel voelen. Zoals velen reeds zeiden: we gaan je missen. En om met de woorden van een teamlid te zeggen: “Hou je haaks en weet: uit het oog maar niet uit het hart!” We wensen je een mooie, zinvolle tijd toe.