November : Thuiskomen
Er zijn mensen die in bomen
klimmen – zo hoog ze kunnen.
Ze kijken naar de wereld,
van tussen de appels en de elfenbankjes
en ze hopen dat niemand hen ziet,
want naar beneden durven ze al lang
niet meer.
Er zijn mensen die houden van verstoppertje
en dan vooral van zoeken – zij roepen:
één, twee, gezien!
Ze maken van hun blik een ladder,
en zetten die zorgvuldig
over elke kerfstok heen.
Geduldig,
je zou het ook hardnekkig kunnen noemen,
wachten zij tot de ander
behoedzaam naar beneden klautert
en van een vraag maken zij
een uitnodiging:
heb je honger?
Ruth
Ook vandaag mogen mensen bij elkaar te gast zijn. Ze komen thuis in een nieuw land, een gastgezin, een familie.
Je wisselt warmte, vertrouwen en verbondenheid met elkaar uit. Je creëert een plek waar jij je veilig voelt en datzelfde gevoel ook geeft aan de ander. Geef toe, een moment met een gouden randje waarna je zelf, met goud overgoten, terug verder kan in je leven. Stappend of vliegend doorheen de dag die komt.
Thuis zijn bij jezelf, dat is pas goud waard! Word jezelf, wees jezelf en
blijf jezelf.