leeftocht24_25

Gepubliceerd op

Juni: Samen naar het festival en dan weer op weg

De festivalweide is – vlak voor de zomer – de plek om samen te vieren én afscheid te nemen. Terwijl we het schooljaar afronden en ons klaarmaken voor nieuwe bestemmingen vinden we op de weide de ruimte om terug te blikken en te delen. Wat heeft deze reis ons gebracht? Was het verwondering, bewondering, of eerder keuzes maken, verantwoordelijkheid opnemen,… Welke ervaringen nemen we mee als proviand voor het vervolg van onze tocht?


We reflecteren op de boodschap van de Bijbel, waar Jezus zijn leerlingen uitzendt om vrede te brengen, een oproep die ons ook nu raakt.

We belichten Sjavoeot, de Hadj en Pinksteren, drie  gebeurtenissen die ons uitnodigen om stil te staan bij waarden van vrede, verbondenheid en spirituele groei.

Immers tijd om opnieuw op weg te gaan, met alles wat we hebben ontdekt. En met de belofte van een ander(s) thuiskomen, een nieuwe start.

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

Mei : ontmoeting doet veranderen

Heb jij even behoefte aan een pauze? Neem de afslag naar de picknickplaats. Strek je benen en laat je kinderen of je hond zich even uitleven. Zet je neer aan een tafeltje, geniet samen van eten of drinken. Kortom, laad even bij. En mogelijk heeft je auto ook wat extra energie nodig. Deze plek op je tocht biedt kansen tot onverwachte ontmoetingen, tot uitwisseling met toevallige passanten of een gesprek met vertrouwden. Soms word je geraakt door de ander, kom je tot nieuwe inzichten. Opgefrist en verrijkt, misschien zelfs veranderd, kun je je (levens)tocht weer verderzetten.

De volgelingen van Jezus vertrekken na Pasen bedroefd naar Emmaüs. Onderweg ontmoeten ze een ‘vreemdeling’ die hen de Schrift uitlegt en met hen het brood deelt. Daardoor veranderen ze, gaan hun ogen open en keren ze terug naar Jeruzalem als pelgrims van hoop. Ze ontdekken dat Jezus hen, voor zijn Hemelvaart, de kracht belooft om te gaan getuigen van hun geloof in God!

Jeanne Devos heeft in haar leven sterk getuigd van haar geloof, in woord en daad. Het voelt alsof de Weg haar zocht. Door haar engagement in India bracht ze een grote verandering teweeg voor het huispersoneel. In Vlaanderen raakt haar verhaal vele mensen. Omgaan met verschillende culturen is meer dan ooit nodig.

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

April : de stad, een halte of de bestemming?

Nadat de Joden de Ark van het Verbond op hun omzwervingen meenamen, groeide het verlangen om ze in een passende tempel en een stad te huisvesten. Tot tweemaal toe werd een tempel gebouwd in Jeruzalem, die telkens werd verwoest. Jeruzalem werd het symbool van het Joodse volk en van hun eenheid. Het was dus logisch dat Jezus voor het paasfeest naar Jeruzalem trok om het daar te vieren met zijn leerlingen. Maar een deel van de bevolking en de Pelgrims in Jeruzalem keerden zich tegen Hem, zeker nadat Hij de tempel had gezuiverd van de wereldse invloeden daar.

Niets is wat het lijkt. Op Palmzondag wordt Jezus toegejuicht als Hij Jeruzalem binnenkomt. Nog geen week later wordt Hij gekruisigd. De reputatie die een mens heeft, is gebaseerd op de invulling van wat anderen ervan verwachten. Veel hangt af van de perceptie die men heeft. Die spoort lang niet altijd met wat die mens bedoelt of wil.

Het verhaal van de Goede Week heeft ook voor ons leven betekenis. Niet alles wat we doen wordt geapprecieerd, nochtans kan het voldoening schenken als we iets doen zonder er zelf belang bij te hebben. Velen van ons worden geconfronteerd met lijden. We dragen vaak een kruis mee in ons leven: gemis, eenzaamheid, verdriet, armoede…

We worden uitgedaagd om doorheen het kruis te kijken naar Pasen. Van dood naar Leven. Jezus is verrezen, de dood heeft niet het laatste woord.



bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

Maart : tien woorden ten leven op de berg

In Genesis 12,1 lezen we het mantra van elke pelgrim:
Trek weg, verlaat en ga. Een aantal ‘geboden’ zijn herkenbaar voor de tocht:

  1.  Laat je zegenen, Jezus loopt voorop.
  2. Vertrouw op de weg en ga altijd vooruit.
  3. Wees dankbaar voor elke stap.
  4.  Geen enkele ontmoeting is toevallig.
  5. De eindmeet is je thuiskomst: je wordt verwacht.

Deze geboden helpen de pelgrim zin te geven aan de tocht en zorgen ervoor dat hij niet alleen met en voor zichzelf onderweg is.

‘Bovenal bemin één God, zweer niet ijdel, vloek noch spot, …’ Wie kent nog het vervolg van dit rijmpje?  We verkennen de tien geboden door de ogen van een pelgrim die een weg zoekt waarlangs het leven de moeite waard kan zijn. Regels en afspraken geven richting. Ze maken samenleven mogelijk, ook op school waar ze best samengaan met herstel gericht werken.

Jezus voegde de naastenliefde toe als bijkomend gebod. Deze vorm van liefde zien we bij uitstek geïllustreerd in vrijwilligerswerk, zoals dat van het Compostelagenootschap.

We staan ook stil bij de veertigdagentijd waarin we samen toe leven naar Pasen, het feest van de hoop, uitkijkend naar de verrijzenis.

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

Februari : de omweg als kans

Er is niets vervelender dan een omleiding. We willen ergens naartoe, maar moeten een andere weg nemen. Soms zoeken we zelf omwegen, meestal als we proberen om tijd te winnen of om een taak te ontlopen. Soms is dat omdat we de moed niet hebben, soms gewoon uit gemakzucht. Omwegen kunnen onverwachte voordelen hebben. Ze geven ons de gelegenheid om invalshoeken te vinden waaraan we niet gedacht hadden. In de middeleeuwen ging een ridder op queeste. Soms vond hij niet wat hij zocht maar altijd was het de zoektocht zelf die hem tot een beter mens maakte.

Jona heeft niet veel zin om te doen wat God van hem vraagt. Hij treuzelt, hij vlucht weg. Maar zo werkt het niet bij God. Uiteindelijk zet hij door en voert hij zijn taak uit. Daardoor leert hij zichzelf beter kennen en ziet hij in dat hij de foute weg was opgegaan.

In februari kan Valentijn niet ontbreken. We staan stil bij verschillende definities van liefde. Er is veel meer dan eros, dikwijls zit liefde in kleine dingen die getuigen van tederheid.

Naar aanleiding van het Heilig Jaar staan we stil bij dienstbaarheid en we denken verder na over de verschillende aspecten van pelgrimeren.

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

Januari : de ster als wegwijzer

Gelukkig Nieuwjaar! We wensen je toe dat je in 2025 mag terugdenken aan de kerstgedachte wanneer het rondom jou wat duister wordt. Laat God elke dag opnieuw geboren worden in deze wereld en herkenbaar zijn in de ander die naast je staat. We geven je drie wensen mee die het komende jaar een lichtbaken mogen zijn:

    • Laat het schouderklopje van je reisgezel bij tegenspoed op je weg zijn als mirre.
    • Laat de spontane complimenten van de ander om wie je bent, zijn als wierook.
    • Laat het onvoorwaardelijk graag zien in je leven zijn als goud.

Volg de ster op je pad: Buen Camino

Net als de Drie Wijzen gaan we verwachtingsvol op pad. We komen in beweging, volgen de sterren gaan samen op zoek naar God die Mens wordt in deze wereld. We bieden geschenken aan: goud, wierook en mirre. We verruimen onze blik en worden uitgedaagd om keuzes te maken. Kiezen we voor een andere weg? Welke gidsen volgen we in dit Heilig Jaar? We zijn allemaal Pelgrims van Hoop. Samen gaan we op weg, een hemelsbreed verschil. We krijgen wegwijzers aangereikt die we dankbaar meenemen in onze rugzak. We zoeken het ware, het goede en het schone. Wat zal onze reactie zijn wanneer we hindernissen ontmoeten op ons pad? Worden we sterker doorheen onze kwetsbaarheid? Durven we ons als pelgrims richten op God die ons telkens weer gastvrij uitnodigt? Hij staat met open armen om ons hartelijk te ontvangen in dit nieuwe jaar

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

December : ontmoeting bij de bron

Als je op tocht bent, is het belangrijk om voldoen de te drinken. Een bron is de plaats bij uitstek om je te verfrissen, om even te rusten en om weer wat op je positieven te komen. Een bron is ook een plaats van ontmoeting. Toevallige contacten kunnen een hele verandering  teweegbrengen. Een onverwacht  gesprek kan soms leiden tot diepgaande uitwisseling. Je verfrist je niet alleen met water. Je kan ook  herbronnen aan wat je ontdekt als je stilstaat bij de essentie, bij de Bron in je leven. Het is belangrijk dat je weet van waaruit je de dingen doet.

We staan stil bij een verhaal over een ontmoeting bij een bron. Rebecca, een meisje dat water komt putten, neemt er een beslissing die haar leven zal bepalen. Ze gaat in op een eenvoudige vraag om een vreemdeling water te geven en neemt een besluit dat vergaande gevolgen zal hebben. Geen gemaar, geen excuses, maar vastbesloten volgt ze haar hart.

We staan ook stil bij de tijd van het jaar, de advent en Kerstmis. Maria krijgt een boodschap die haar leven zal veranderen. Ook haar besluit zal verregaande gevolgen hebben. Zowel Rebecca als Maria zeggen volmondig ja.

We staan ook stil bij het Heilig Jaar, dat deze maand begint en loopt tot december 2025. Het thema van dat jaar is ‘Pelgrims van Hoop’. Ons jaarthema sluit er nauw bij aan.

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

November : voorbij de grens van het vertrouwde

In het leven – net als op een pelgrimstocht – stoot je soms op grenzen. Deze kunnen fysiek van aard zijn, maar evengoed een andere vorm aannemen. Zo stoten we op onze eigen beperkingen, op de grens van wat we kunnen en willen, maar evengoed op de grens van wat vertrouwd voelt. Voorbij die plek zijn we allemaal vreemdelingen, gaan we allemaal aan de slag met hetgeen buiten onze comfortzone valt. Voelen we ons thuis voorbij de grens van het vertrouwde? Wat of Wie kan ons daarbij helpen? Hoe gaan we om met de ultieme grens van leven en dood?

In de Bijbel lezen we verhalen van mensen die de grens oversteken en zich aanvankelijk vreemdeling voelen in een nieuw land. Ze mogen er thuiskomen en een nieuwe toekomst opbouwen. Ruth is één van hen. In Bethlehem wordt ze opnieuw verliefd!

Ook vandaag is er veel migratie. Mensen verlaten om diverse redenen hun land en dromen van een nieuwe thuis. Hun kinderen zijn op zoek naar een veilige omgeving, rust, een perspectief op een nieuw leven. We zijn dankbaar voor het engagement van scholen en organisaties die bijzondere aandacht hebben voor hen.

In november herdenken we onze gestorvenen. De grens tussen leven en dood kreeg voor christenen een nieuwe betekenis door de verrijzenis van Christus. De dood werd overwonnen, er is een nieuw en eeuwig leven bij God.

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

Oktober : in beweging op een rotonde

Op een rotonde kunnen we verschillende richtingen nemen keuzes maken. Bij het oprijden van de rotonde: onze weg begint met een open geest en de bereidheid om te leren en te groeien. De eerste afslag: we kiezen voor de focus op dienstbaarheid en betrokkenheid, we staan open voor iedereen die we tegenkomen. De tweede afslag: we komen uitdagingen tegen en leren omgaan met diversiteit in ons onderwijs. De derde afslag: we richten ons op samenwerking, waarbij we samen luisteren en spreken met elkaar.

Zoals de eerste christenen gaan ook wij samen op weg. Met vallen en opstaan, met zoeken en vinden, vertrouwend op elkaar. Het luisteren naar elkaar, de ontmoeting en de dialoog voeren om zo samen tot onderscheiding te komen, daar dromen we allemaal van!

Wie een weg gaat vanuit engagement en dienstbaarheid staat open voor iedereen: kan hij misschien ook God vinden?Uitdagingen staan ons te wachten. Luisteren we voldoende? Mogen en kunnen we verschillen van elkaar? Welke keuzes maken we op ons levenspad?

In de realiteit van elke dag is het niet altijd gemakkelijk om de juiste afslag te kiezen. Dan is het goed om wegwijzers te hebben om elkaar te vinden, ervaringen te delen, te spreken, lief te hebben. De verbondenheid zet ons in beweging, met de kracht van Gods Geest.

Blijf in beweging op school en in de klas: door te leren en te groeien!

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen

Gepubliceerd op

September : een zee van mogelijkheden

Een school met een zee van mogelijkheden staat voor kwaliteit en is een verhaal van mensen. Elk met hun eigen blik en temperament. Een verhaal van een pelgrimage-van-ontmoeting-onderweg.

Iedere pelgrimage begint  met het pakken van de bagage: wat neem ik mee en wat laat ik achter? Hoeveel blijft de boekentas wegen, ook in dit digitale tijdperk?  We ‘slepen’ zoveel mee. Ook onze symbolische rugzak, vaak ongezien, maar die juist daarom des te zwaarder doorweegt … De grote vijand van de pelgrim is het (over)gewicht. Soms moet je verschillende malen je rugzak in- en uitpakken om hem draagbaar te houden.
Wat en W(w)ie wil ik per se meenemen in dit schooljaar? Wat en W(w)ie is de B(b)ron van mijn persoonlijk leven en bezielt me in m’n professionele taak? Je beslist bij het vertrek ook wat je wil en kan achterlaten, wat je onderweg tot last zal zijn en waarvan je dus  afscheid moet nemen. Dat vraagt moed en geeft soms verdriet. Het is goed als pelgrim even te bezinnen voor je begint aan de tocht van het schooljaar over wat ‘ballast’ en wat ‘bagage’ is.

We wensen de jongeren en allen die in het onderwijs werkzaam zijn een goed schooljaar 2024-2025.

bron : Katholiek Onderwijs Vlaanderen